روزمره نویسی های یک منزوی

الان تو توییتر یکی رو دیدم تو سن 15 16 سالگی کلی کتاب خفن خونده بود و مدال طلای المپیاد زیست رو آورده بود اونوقت من یه مسابقات آزمایشگاه استانی رو نتونستم رتبه بیارم، الان از خودم حرصم میگیره که من آیا ادم کم هوشی ام؟ آیا خنگم که نتونستم به هیچ جایی برسم؟ من این همه تلاش میکنم ولی به هیچ جایی نمیرسم بعد با خودم میگم فایده‌‌‌ای هم داره مگه؟ این حس کمال گرایی لعنتی هم منو ول نمیکنه

آقا نشد

اینقدر استرس دارم که نگو

من مینویسم خودتون قضاوت کنین و بهم بگین اشتباه کارم کجا بوده

آقا واقعا سخته

مث اینکه خیلی باید روی خودم کار کنم